Saturday, September 3, 2011

ධාර්මිකයා....





පින්තූරය මෙතනින්

මම ධර්මය උගනිමි
මම ධාර්මික මඟ ගෙන ඇතිමි
මම එම මඟම යන්නෙමි
මම හඬ නඟා කියමි ,මා දැහැමියෙක්මි
මම ධාර්මික මඟ ගෙන ඇතිමි
ඔබ ධර්මය දනිත්ද..?


අසරණ දෑසකින් කරන
අසරණ ආයාචනයකට පිහිට වන්නට
අසරණ සිතක් සනසන්නට
සාගිනි ඇවිලුනුව ඒ නිවා ගනු නොහැකිව
සාගින්නේ මියෙනු දැක
ඒ වලකනුව සිත් නොදී
ලොව මේ දේ පිළි ගනියි
මමත් ඒ දේ කරමි
ලොව මේ අත ගමන් කරයි
මමද ඒ මඟ ගනිමි
මේ දේ මේ ලෙසින් නොම වූ කලට
ලෝ දනා අතර මා සුවිශේෂ වනු කෙලෙස
කියා සිතන ඔබ 
අවසන රැවටුවේ කවුද..?
ඔබමද ලෝ දනද..?


මේ ඔබ උගත් ධර්මයද
ඔබ සැබවින්ම දැහැමිද
වදනකට පමණක් 
ධාර්මික භාවයක් 
කුමට ඒ දැහැමි බව
රවටනු පිණිස අන් අයම
ලෝ පරකාස වන ඔබේ දැහැමි බව
ගෙන දුනිද ඔබ යහමඟ
හැරම තව පාපයක්


දුකකි ඒ මා සිතට
ලොවට පෙනුමට පිනට ලැදි ලෙස 
ලොව රැවටුමට ගිය ඔබට 
වී ඇති විපතක මහත.. 

චතුර....

Friday, August 26, 2011

ඔබේ ආලය....






සිත් රිදුමට
කරනට හැකි සියළුම දේ කර
මුකුත්ම නොවුන විදියට
මුකුත්ම නොකිව් විලසට
නැවත ආදරෙයි කියා
නැවත තොඳොල් බස් දොඩන
ඔබ 
ඔබගේ ආදරය
එක් එක් වේලාවට
එක් එක් වර්ණයන්ගෙන් සැරසී
වර්ණයෙන් මත්ව රඟන
වර්ණයෙන් ලොව රවටන
කටුස්සෙකුගේ 
හැසිරීමෙන් වෙනස් නොවනවා යයි
කෙලෙසක නොපවසා සිටිම්ද..?
මම..

චතුර....

අනේ මංදා සිරිසේන - 02






අනේ මංදා සිරිසේන - 01 කියවලා නැත්නම් ගිහින් කියවලා එන්න.


මේත් මට 1 වෙනි ආයතනයෙදි හම්බ වුන මිත්‍රයන් ගෙන් කෙනෙක්. හොඳ මිත්‍රයන් රාශියක් අතර හිටපු මෙයාට එක නරක පුරුද්දක් තිබුනා, ඒ තමයි  සිංහලෙන් කියනවා නම් 1000 ටෝක්ස් දෙන එක.මෙයාගේ පුරුද්දක් තිබුනා එක එක දේවල් කියන එක. ඉතින් යාළුවන්ගෙන් ගොඩාක් දෙනෙක් කළේ වට වෙලා සමහර වෙලාවට මෙව්ව අහගෙන ඉන්න එක. අනිත් එවුන් කළේ මෙයත් එක්ක කතා කලොත් අපිට ගම රට අතැරලා කුරුඳු වත්තට එන්න වෙයි කියලා කතා කරන එක නවත්තපු එක.තවත් සමහරු කරන්න වෙන දෙයක් ඇත්තෙම නැත්තන් ඔය කතා අහන්න පුරුදු වුනා.තවත් සමහරු ඔව්වා අහන් ඉඳලා ඒ විදියට කියන්න කරන්න පුරුදු වුනා, ඒ කියන්නේ ලොකු ලොකු වැඩ තමයි තවත් සමහරු ඉතින් ඔව්ව් අහන්න ගියෙත් නෑ ඇහුනත් ඒවා ගානකට ගන්නේ නැතුව තමන්ට පුළුවන් විදියට තමන්ගේ කටයුතු කරගෙන හිටියා. 
මේ කියන යාළුවට හැදිලා තිබුණ රෝගය එසේ මෙසේ එකක් නෙවෙයි  , ඒ කියන්නේ මෙයා කියන්නේ කරන්නේ මේ වගේ දේවල්


දවසක් මම මෙයා යාළුවෝ වට කරගෙන කතා කරන තැනක ඉඳන් අහගෙන හිටියා,
මෙන්න මෙයා ඒ වෙලාවේ කතාව කියන් ගියේ මෙහෙමයි..


යහළුවා : මචං මම අහවල් ආයත්නේට මේ මේ මේක ඉගෙන ගන්න යනවනේ..
යාළුවෝ : අපි නම් ඔය කියන තැන දැකලත් නෑ බන්, එතන හෙන ගානක් ගන්නවලු නේද බං,
යහළුවා : ඔව් බන් ඒත් හොඳයි, අපේ තාත්තටයි අම්මටයි ඕවාට පේ කරන එක සිම්පල් නේ බං,මොකටද සල්ලිත් තියාගෙන භාගෙට ඉගෙන ගන්නේ , ඒකයි මමත් ඕකට යන්නේ..
යහලුවෝ : ඔව් බන් ඒකත් ඇත්ත තමයි. අපිට ඉතින් ඉරිදට සෙනසුරාදට ඔව්වට එන්න සල්ලිත් නෑ බං ,ගෙවලා ආවත් සෙනසුරාදා ඉරිදත් පැය තුන ගානේ එන්නයි යන්නයි බස් එකට වෙලාව අපරාදෙන බං, එතකොට වෙන වැඩක්කර ගන්න හැටියක් නැහැනේ. (මේ කියපු යහළුවා දුර බැහැර පෙදෙසක සිට කොළඹට ළඟා වන්නෙකි )
යහළුවා : මට නම් ඉතින් ප්‍රශ්නයක් නෑනේ බන්, වීක් ඩේස් වලට අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම වැඩට ගියාට වීකෙන්ඩ් එකට අම්ම ගෙදරනේ බං අම්මගේ කා එක මට දෙනවා , අහවල් ආයතනයේ පාක් එකේ දා ගත්තැකි බං,
යහලුවෝ : ඇයි බන් උඹ අම්මලාට කියන්නේ නැත්තේ උඹට හැමදාම එන්න කා එකක් අරන් දෙන්න කියලා , එතකොට අපිටත් රවුමක් ගියෑකිනේ බං..?
යහළුවා : අම්මලා කැමති නෑ මචං ඒකට, අනික මෙතන පාරේ අයිනෙනේ දාන්න වෙන්නේ , ලෙක්චරර්ස්ලට පාක් එකේ ඉඩ දුන්නට ස්ටූඩන්ට්ස්ලාට පාක් එකේ වෙහිකල් දාන්න දෙන්නේ නැහැනේ 
යහළුවෝ : ඔව් නේ..



මොහුට ඉංග්‍රීසි භාෂාව හැසිරවීමට හොඳට හැකියාවක් ඇත.නමුත් ඔහු සිංහල කතා කරන්නේද ඉංග්‍රීසි උච්චාරණය දමා ගොඩ සුද්දෙක් මෙන්ය. "දිනක් තවෙකෙක් උඹට කඩ්ඩ ඔච්චර හොඳට පුළුවන් උනේ කොහොමද බං..?
උඹ කොහෙද පංති ගියේ..?"
ඔහු : "මහ ලොකු පන්ති ගියේ නෑ බං අපේ අම්මයි තාත්තයි විතරක් නෙවෙයි සීයයි ආච්චියිත් ගෙදර සිංහල කතා කරන්නේ නෑනේ.. ඒකයි"



තවත් දිනෙක ඔහු මිතුරන් සමඟ
ඔහු  : මචං අපේ අයියා එන මාසේ රට ඉඳන් එනවනේ 
යහළුවෝ : උඹට මොනවද ගේන්නේ?
ඔහු : මම නම් කිව්වෙ මොනවත් ගේන්න එපා කියලා ඒත් අයියා අම්මලාට කියලා තිබුනා ලැප් එකකුයි අළුත් කැම් එකකුයි ගේනවා කියලා
යහළුවෝ : ෂා මරුනේ 


දිනක් මම ඔහු සමඟ ව්‍යාපෘතියක වැඩ කටයුත්තක නියැලී සිටියෙමි. ඔහුට දුරකතන ඇමතුමකි
මෙසේ පිළිතුරු දෙයි..
ආ ඇඳපු ඇඳුම් ටික තියෙන්නේ අල්මාරිය උඩ..
එය නිම වූ පසු ඔහු  :
මචං මේ අම්මා ඇඳුම් ටික වොශිං මැශින් එකට දාන්න හොයනවා බං මට ඕකට ඒ ටික දාන්නවත් වෙලාවක් හම්බ වුනේ නෑ බන් මේ දවස් ටිකේ..
මම : එකනේ නේද වෙලාවක් නැහැනේ..


පසුගිය දින කිහිපයක පටන් ඔහු දේශන වලට සහභාගී නොවූ නිසාවෙන් සහ ඔහුගේ ජංගම දුරකථනයට දින කිහිපයක පටන් ඇමතුමක් ලබා ගත නොහැකි වූ නිසාවෙන් මිතුරෙකු ඔහුගේ නිවසට දුරකථන ඇමතුමක් දුන්නේය. දුරකථනයට පිළිතුරු දුන් ඔහුගේ සොහොයුරිය පවසා තිබෙන්නේ අප මිතුරාට සහ ඔහුගේ පියාට ඩෙංගු උණ සෑදීම නිසා රෝහල් ගතකර ඇති බවය. 



රෝහලට යාමට අවසර ලැබෙන්නේ දෙදෙනෙකුට පමණක් නිසා අප කිහිප දෙනෙකු ඔහුගේ නිවසට ගොස් ඔවුන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයන්ගෙන් සුවදුක් විමසීමට තීරණය කළෙමු. දුරකථන ඇමතුමකින් අසා ගත් පරිදි අප ඔහුගේ නිවසට ළඟා වීමු. නිවෙස පිහිටා තිබුනේ මහා මාර්ගයෙන් මඳක් ඔබ්බට වන්නටය. නිවෙස අසලට ගිය මිතුරන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුල් වීමට පෙර එක් මිතුරෙක් "කියලා තියෙන විදියට නම් ගේ මේක වෙන්න බෑ "යයිකීවේය. "කමක් නෑ අපි අහලා බලමුකෝ "කියා තවෙකෙක් කී නිසාවෙන් ගේට්ටුවෙන් ඇතුළු වූ ඔහු ගෙදර සීනුව නාද කළේය . නමුත් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නැත. ඉන්පසුව ගෙදර කවුද..? කියා කිහිප විටක් ඇමතූ පසු කාන්තාවක් මෙහෙන් එන්න මම වැඩක් යයි කියනු ඇසුනෙන් අපි නිවසේ පිටිපසට ගියෙමු. 


කාන්තාවක් කරාමයක් අසල රෙදි සෝදමින් සිටියාය. "ඇන්ටි මේ ____ ගේ ගෙදරද..?""ආ .. ඔව් පුතා, ඔය ගොල්ලොද ඊයේ කතා කළේ" ඇසුවාය. "ඔව් අපි තමයි ඇන්ටි කතා කළේ , දැන් __ටයි තාත්තටයි කොහොමද..?""ටිකට් කපන්න තව දවස් තුනක් වත් යයි පුතේ , මේ දවස් ටිකේම ඒ දෙන්න ළඟ හිටියේ __ගේ අයියා තමයි, වැඩට යන්නෙත් නැතුව මත් මේ උදෙඋටයි දවල්ටයි උයලා පිහලා දීල දුව අතේ තමයි කෑම බීම ඇරියෙත් පුතේ මම ගියොත් රෙදි ටිකවත් හෝදන්න කෙනෙක් නැහැනේ.. " "කරදර පිට කරදර පුතේ , __ගේ අයියත් ආපහු එන්න වුනේ වැඩ කරපු තැන වහලා දාපු හින්ඳනේ, තාම එයැයිටත් මෙහෙ වැඩ කරපු තැනට ආපහු යන්න බැරි වුනා." "කරදර ආවම ඔහොම තමයි ඇන්ටි අපිටත් තියෙන දෙයක් කියන්නකෝ ආව එකේ අපිත් මොනවහරි කරලා දෙන්නම්.." "අනේ ඔය ළමයින්ට එහෙම කියන්න පුළුවන්ද යංකෝ ගෙට .."
නිවසේ ඉදිරිපස දොර විවෘත කළ ඇය අපට නිවසට ආරධනා කළාය. "මම පුතාලට තේ ටිකක් හදන්නම්කෝ ", "කමක් නෑ ඇන්ටි එපා ", "මට කරදරයක් නෑ දරුවෝ ඉන්න මම හදලා දෙන්නම්". අප මිතුරාගේ මව නම් ඔහු මෙන් නොවේ , ඉතා කාරුණික නිහතමානී තැනැත්තියක් වූවාය.


"යකෝ මූ කිව්වට ගෙදර කාර් එකක් තියා අර ගේට්ටුවෙන් කාර් එකක් ඇතුලට ගන්නත් බෑනේ" එක් මිතුරෙක්
"ගෙදර රෙදි හෝදන්නේත් අම්මනේ "තවෙකෙක් "ඉතින් බං ඔය අපේ අම්මලත් හෝදලා දෙන්නේ ඕක අරුමයක්ද..?""නෑ බං අරූ කිව්ව එව්වා උඹට මතක නැද්ද"
"උඹ ආවේ ආදයම් මනින්නද..? , ලෙඩ්ඩු බලන්නද..?, ලෙඩ්ඩු බලන්න ආවා නම් කට වහගෙන හිටපන්.."මම හා තවෙකෙක් කීවෙන් ඔවුන් ඉන්පසු කුමක් වත් කීවේ නැත. 
අවසානයේ අපි ගෙන ගිය දෑද දී තවත් දවසක ඔවුන් නිවෙසට කැඳවාගෙන ආපසු යන අරමුණ සිතැතිව ආපසු පැමිණියෙමු. 


නමුත් ආපසු ඔහු දේශන කරා පැමිණෙන තෙක් අපට ඔහුගේ සුවදුක් විමසීමට යාමට නොහැකි විය. ඉන් පසු කිසි දිනෙක අප් මිතුරන් කිසිවෙක් ඔහුගෙන් පරණ කිසිවක් විමසීමටද ගියේ නැත. නොගියවුන් හට එය කීවේද නැත. ඉන් සෑහෙන කලක් යනතුරුම ඔහු මිතුරන් මඟ හරිමින් තමන්ගේ ලජ්ජාව වසා ගැනීමට උත්සාහ කරනු පෙනිනි. නමුත් කිසිවෙක් කිසිවක් නොකී නිසා ඔහු සාමාන්‍ය ලෙස මිතුරන් අතරට එක් විය , නමුත් කෙදිනකවත් ඔහු ඉන් පසුව පෙර දී මෙන් තමන් ගැන කීමට උත්සාහ නොදැරීය. 


තමන් ගැන අනවශ්‍ය පමණට බොරු කීමෙන් සහ අතන් ගැන අනුන්ට බොරු කීමෙන් රැවටෙන්නේ සහ අපහසුතාවයට පත්වන්නට සිදුවන්නේද තමන්ට යයි සිතා වැඩ කටයුතු කරනවා නම් මෙවන් තත්ව ඇති වන්නේ නැත. තමන්ට නැති දෙයක් තියෙනවා කීමට තරම් හීන මානසිකත්වයක් ඇති කර ගැන්ම වෙනුවට තමන්ට ඇති දේ ගැන කීමෙන් තමන්ට සැබෑ ලෙස හිතවත් මිතුරන් පිරිසක් ඔබටත් ඇති කර ගත හැකි වේවි. තමන්ට නැති දේ පවසා ඇති කර ගන්න මිතුරන් තමන්ටෑක් වන්නේ තමන්ගේ අදහස් වලට සහ තමන්ට ඇති හිතෛෂී බව නිසා නොව තමන් ඒ පැවසූ තමන්ට නැති දේ නිසාය. එවන් මිතුරන් කිසි විටෙකත් ඔබට ඒ දේ නැතැයි කියා දැනගත් විට ඔබ සමඟ රැඳෙන්නේ නැත.හොඳම දේ තමන් තමන් වීමය.
මෙය සටහන් කිරීමේ  අරමුණ ඔහුව උපහාසයට ලක් කිරීම නොව ඔහුට සිදු වුන දෙයින් තවෙකෙකුට එය සිදු වනු වලකනු පිණිස බව කරුණාවෙන් සලකන්න..


චතුර....

Wednesday, August 24, 2011

දියමන්ති මාලය....







ඔබේ දෑතින් අල්ලන් මා එක්කන් යන්නම් ආයේ
ඔබේ දෑසින් කඳුළැල් නම් ගිලිහෙන්නේ නෑ ආයේ
සුදු දියමන්ති මාලේ ඔබේ හෙලෙහි රඳවාලා
ගෙන යන්නම් ඔරුවේ මා මේ සීත රෑ යාමේ


ඔබේ දෑතින් අල්ලන් මා දිවගෙන යන්නම් ආයේ
මගේ දෑසින් කඳුළැල් නම් ගිලිහෙන්නේ නෑ ආයේ
ඒ ඔරුවේ නැඟ ඔබ හා උණුසුම් තුරුලේ හැංගීලා
සැනසුම් සුසුමන් අල්ලනම් මා මේ සීත රෑ යාමේ


මුදු මීදුමෙන් පිරි කඳු යායේ
ඔබ හා කිවූ ගී මතකයි ..මතකයි.. මට 
ඇවිදින් යනකොට ගිම්හානේ
ඔබ හා කිවු ගී මතකයි
සීත පවනැල් දසතින් හඹා එද්දී
ඔබගේ සිරුරේ දැවටිච්චී
මට සිහියට එන්නේ ඒ කාලේ
ඔබ මාහා සුරතල් වෙච්චි..


පින්තූරය මෙතනින් 


ඔබේ දෑතින් අල්ලන් මා එක්කන් යන්නම් ආයේ
ඔබේ දෑසින් කඳුළැල් නම් ගිලිහෙන්නේ නෑ ආයේ
ඒ ඔරුවේ නැඟ ඔබ හා උණුසුම් තුරුලේ හැංගීලා
සැනසුම් සුසුමන් අල්ලනම් මා මේ සීත රෑ යාමේ
ගෙන යන්නම් ඔරුවේ මා මේ සීත රෑ යාමේ

MP3 ය මෙතනින්....

සන්ජය බණ්ඩාර....



ඔබේ දෑතින් අල්ලන් මා දිවගෙන ගිය ඒ කාලේ
ඔබේ සුසුමේ දැවටුනු ඒ සෙනෙහේ විඳි කාලේ 
අමතක කරනෙමි මා මේ සීත රෑ යාමේ
දෑසට කඳුලැල් නැං වූවත් තනිකම සොඳුරුයි සැමදා මාහට..

චතුර....




Sunday, August 21, 2011

අනේ මංදා සිරිසේන - 01


පින්තූරය මෙතනින්..

මේක මගේ පුද්ගලික අත්දැකීම් කිහිපයක් එකතු කරලා ලියන්න හිතුන දෙයක්


කතාවේ මුල කොටසට ආයතන තුනක් සම්බන්ධයි නම සඳහන් කරන්න අකමැති නිසා ඒ ආයතන තුන මේ විදියට හඳුන්වන්නම්.


1. ආයතනය : මෙය රජයේ අනුමත විශ්ව විද්‍යාලයක්. දක්ෂ සිසුන් බිහි කරන ආයතනයක්.
2. ආයතනය : මෙය රජයේ විශ්ව විද්‍යාලයක් ලෙස පිළි නොගත්තත් මෙහි උපාධි පාඨමාලාව රජයේ අනුමතයි. තවත් දක්ෂ සිසුන් බිහි කරන ආයතනයක්.
3. ආයතනය : මෙය ලංකාවේ පුද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයක් මෙයද විවිධ ආකාරයේ දක්ෂ සිසුන් බිහි කරන ආයතනයකි..


පළවෙනි කතාව :  මම දවසක් එක් ආයතනයක විශින් ශිෂ්‍යයන් සඳහා වූ වැඩමුළුවකට සහභාගී වීමට ගියෙමි. ඔන්න ඉතින් මේ වැඩමුළුවටත් විවිධ ආයතන වල සේවය කරන අය විවිධ විශ්ව විද්‍යාල වල ශිෂ්‍යයන් පෙර කී ආයතන තුනේ ශිෂ්‍යයන් පැමිණ තිබිනි.මමත් වාඩි වූ තැන අසල සිටියේ 1 ආයතනයෙන් පැමිණි ශිෂ්‍යයෙකි .මම වාඩි වී ටිකක් වෙලා යන විට ඔහු
ඔහු: මචං උඹ මොකේද බං..?
මම  3 වෙනි ආයතනේ ඉගෙන ගන්නේ බං. (3 වෙනි ආයතනය ගැන කීවද  මම 1 වෙනි හා 2 වෙනි ආයතනයන්හිද ශිෂ්‍යයෙක්මි.. )
ඔහු : මචං ඕකේ ඩිග්‍රිය පිළි ගන්නවද බං..?
මම : මම දන්නේ නෑ බං (වෙන මොනවා කියන්නද ?)
ඔහු : නෑ මචන් මෙහෙමනේ අර මේ අයතනය මේ මේ ආයතන (නාමාවලියක්ම කීවේය ) වැඩක් නැහැනේ අර ආණ්ඩුවේ අහවල් ආයතනයේ ලැයිස්තුවේ නැහැනේ( ඔය ආයතන නාමාවලියට තුන්වන ආයතනයත් අයත් විය )
මම : ඔව් බන් ඔව් ඔව්..
ඔහු : එතකොට බං , 1 වෙනි ආයතනේ ඒ කියන්නේ මම ඉගෙන ගන්න එක ඒ ලැයිස්තුවේ තියෙනවනේ (ආඩම්බර ලීලාවෙන් ),
මම : ආ.. ඔව් ඔව් වෙන්න ඇති නේ..?
ඔහු: වෙන්න ඇති නෙවෙයි බන් එහෙම තමා, එතකොට ඔය දෙවෙනි ආයතනය තියෙනවා නේද මචන්..? , ඒක අර ආයතන ලැයිස්තුවේ නෑ, නමුත් ඒකේ පාඨමාලාව අර රජයයේ අහවල් ආයතනේ  අනුමතයිනේ බන්..
මම : හ්ම්ම්ම්ම් මම දැනගෙන හිටියේ නැහැනේ බං
ඔහු ඊට පස්සෙත් දේශනය පටන් ගන්නා තුරු මචන් මේ අරකේ , එතකොට මේකේ අර මේ..බ්ලා බ්ලා බ්ලා බ්ලා....


දේශනයට  1 හා 2 ආයතනයේ උගන්වන දේශක මහතුන් දෙදෙනෙකුද පැමිණ සිටියෝය. 1 ආයතනයේ දේශක මහතා පෙන්වා අර මිතුරා , අර අපේ සර් කෙනෙක් බං,


වැඩමුළුව අතර මඟදී ඒ දේශක මහත් මා  ළඟට පැමිණ 
ඔය ළමයා අර අහවල් ආයතනේ  අහවල් බැච් එකේ නේද..?
මම: ඔව් සර්
දැක්කහම කතා කරන්නවත් එන්න එපා උගන්නපු සර් කෙනෙක් කියලා..
මම නෑ සර් මම යන්න ලෑස්ති වෙලා සර්ට කතා කරන්න හිටියේ..
හා හා ඒකට කමක් නෑ දැන් ඔය ළමයා මොනවද කරන්නේ..?
සර් මම මේ බ්ලා බ්ලා බ්ලා (විස්තරය )
හොඳයි හොඳයි..
 2 ආයතනයේ දේශකතුමාද මා අසලට "පැමිණ ආ චතුර දැන් කීවෙනි අවුරුද්දද..? "
මම: සර් දැන් මේ  බ්ලා බ්ලා බ්ලා විස්තරය..
ඉන්පසුව මා මිත්‍රයා එක්වරක්වත් මාදෙස හැරී බැලුවේ නැත, යනතුරු කතා කළේද නැත. නමුත් ඉතින් ඔහු කෙරේ තරහවක් නොවූ හෙයින් ආපසු එන්නට සූදානම් වී මචන් අපි එහෙනම් වාෂ්ප වුනා , තවත් මේවගේ එකකදි හම්බ වෙන්නේ නැතෑ නේද..?
මා දෙස අපහසුවෙන් බැලූ ඔහු අපහසුවෙන් "ඔව් මචන් හම්බ වෙයිනේ" කියා යන්නට ගියේය .


අනේ මංදා සිරිසේන මේවා අහලා පණ යනවලු කියා මට සිතුනි... අවශ්‍ය දේත් අනවශ්‍ය දේත් හෙලා දකින්නට යනවාට හොඳ පාඩම්ය, විවිධ ආයතන ගණනාවකම මිතුරන් ඇති නිසා මම මේ දෙයද කියමි. එක් ආයතනයක් වත් ලේබලයකට ලක් කළ නොහැක. අඩු වැඩි වශයෙන් එක් එක් ආයතන වලින් දක්ෂ සිසුන් බිහිවේ. මම දන්නා එක් පෞද්ගලික ආයතනයක ශිෂ්‍යයෙකු මෘදුකාංග නිර්මාණය වෙනුවෙන් රාජ්‍ය සම්මාන පවා ලැබුවේය. තවත් අයෙක් තම පළමු වෘත්තියටම වෙනත් අයෙක් තරමක අත්දැකීම් සඳහා ගන්න වැටුපක් ලැබුවේය. රාජ්‍ය ආයතන වලද දක්ෂ සිසුන් ඇත. එය අමුතුවෙන් කිව යුතු නොවේ, නමුත් දක්ෂතාවන්ට රාජ්‍යද පෞද්ගලිකද කියා නොව බලපාන්නේ තමන්ගේ පුද්ගලික කැපවීම හා උනන්දුවය. කැපවීමෙන් උගත් තැනැත්තා සාර්ථක අනාගතයක් ඇති සාර්ථක පුද්ගලයෙක් වන්නේය.


හීනමානයෙන් වන්නේ තමන්ටම අවැඩකි. ඒ මදිවාට අනවශ්‍ය සතුරන් ඇති කරලීමටද එය උදවු වේ.. මේ වගේ අයට කියන්න තියෙන්නේ ඉතින් අනේ මංදා සිරිසේන කියාය..


මේ දින වල වේලාව හිඟය ,වෙලාවෙන් කොටසක් යන්තම් වැය කර මෙය කොටා ගතිමි, කතාවේ හොඳම හරිය අනේ මංදා සිරිසේන -02 හවසට පළ කරමි ..


මතු සම්බන්ධයි..

චතුර....

Friday, August 19, 2011

එයාට සඳුදට විභාගෙලුනේ..





මූණු පොතේ යාලුවොත් එක්ක කතා කළාට
පැය විසි හතරම මූණු පොතේ එක එක එව්වා දැම්මට
තත්පරයක් ගානේ යාළුවන්ට අදහස් දුන්නට
මූණුපොතේ යාළුවන්ගේ පින්තූර වල ඇද කුද හොයන්න වෙලාව තිබ්බට 
එකම එක මිනිත්තුවක්
මට කතා කරන්න
මගේ දුරකථන ඇමතුමකට උත්තර දෙන්න
මට කෙටි පණිවුඩයක් එවන්න
එයාට වෙලාවක් නෑලු
එයාට සඳුදට විභාගෙලුනේ....

ප.ලි  මේක අහපු මගේ යාළුවෙක් මෙසේ කීවේය : කෙල්ලට කොල්ලා  එපා වන තාක් කොල්ලා කෙල්ලගේ බල්ලාය....

චතුර....

Thursday, August 18, 2011

කළය....





ඔන්න ඉතින් මේ සිද්ධියත් වුනේ දහම් පාසලේදි තමයි.  
පරණ දහම් පාසල් කතා කියවලා නැත්නම් ගිහින් කියවලා එන්න.


මේ සිද්ධිය වුනේ චතුර හතර ශ්‍රේණියේ විතර ඉන්නකොට (මතක විදියට ).අයියා වැඩි කාලයක් ගෙදර හිටියේ නැති නිසා දහම් පාසල් ගියේ අක්කයි මමයි.  අම්මයි ලොකු අම්මයි දහම් පාසලේ ඉන්න නිසා වෙන ළමයින්ට වගේ නෙවෙයි චතුරටයි අක්කටයි  දාම් පාසල් යන්න වුනේ ගොඩාක් උදෙන් . ඒ මොකද ගුරුවරු ළමයින්ට කළින් යනවනේ. 

ඔන්න ඉතින් චතුරයි අක්කයිත් අම්මත් එක්ක ඔහොම කළින් තමයි ගියේ.කලින් ගියාම ඉතින් අපේ ලොකු අම්ම පොඩිත්තගේ වැඩේ අනේ පුතේ අනික් ළමයි එන්න කළින් අරක කරන්න මේක කරන්න කියලා අක්කටයි මටයි කියන එක තමයි. අම්මා ආචාර්‍යය මණ්ඩලයේ ඉන්න නිසා තවත් කළින් ආව එක්කෙනෙක් තමයි ලක්මිණි අක්කා. එයත් අපේ අක්කගේ වයසේ.දෙන්නම හිටියේ එකම පන්තියේ.කවුරුත් ආදරේට කිව්වේ ලකී කියලා.

 ඉතින්  ලොකු අම්මා උදෙන්ම එන අපි කට්ටියට දෙන වැඩ කොටසකින් එකක් තමයි දහම් පාසලේ ළමයින්ට බොන්න වතුර කළයක් ගෙනත් තියන එක. ඒ කාලේගම කෙලවරේ තිබ්බ නිසා පන්සලට විදුලි පහසුකම් තිබ්බේ නෑ. ඉතින් පන්සල් වත්ත කෙරවලේ තිබ්බ ළිඳකින් තමයි වතුර ගේන්න තිබුනේ. ඒ කළෙත් මහ විශාල කළයක්. සාමාන්‍ය ප්‍රමාණයේ කළයක් එහෙම නෙවෙයි. ඔන්න ඔය කළෙත් එක්ක තවත් පොඩි කළේකුත් තියෙනවා, ඒ කළේට වතුර ගේන්න ඕනේ චතුර ලොකු කළයට වතුර ගේන්න ඕනේ චතුරගේ අක්කයි ලකී අක්කයි. ඔය කාලෙ වෙනකොට මේ අක්කලා දෙන්නටම මේ කළය බරට බරේ උස්සන් එන එක එපා වෙලා තිබ්බේ, ඒත් ලොකු අම්ම නිසා වැඩේට බෑ කියන්නත් බැහැනේ.කළය බර වැඩි වෙලා මේකනම් මහ වදයක්, අපිටමනේ මේ කළය උස්සන් එන්න වෙන්නේ හැමදාම කියලා ඉතින් කියන කොට ලකී අක්කා කියන්නේ කමක් නෑ අපි කළේ උස්සගෙන ගියාට බලන්නකෝ මුළු දහම් පාසලම බොන්නේ අපි දෙන්නා අත හෝදපු වතුරනේ කියලා හිත හැදෙන්න කියනවා.(අත හෝදපු වතුර කිව්වේ, දන්නවනේ දෙන්නෙක් එක්ක කළයක් අරන් එනකොට උස්සන් එන්න ඕනේ විදිය දෙන්නම එක අතක් කළෙකටේ ගැට්ටෙන් දාලා අල්ලගෙන තමයි එන්නේ ඔය වෙලාවට අල්ල ඇතුලට නොයන්නෙත් නැහැනේ ) .

තව මේ කතාවට සම්බන්ධ කෙනෙක් තමයි පන්සලේ ඒ දවස් වල ආවතේව කටයුතු වලට හිටපු තරමක පිස්සුවක් තිබ්බ සාගර. සාගර මාසෙකට සැරයක් මානසික රෝහලෙන්  ප්‍රතිකාර ලබා ගත්ත , ඒත් කාටවත් හානියක් නොකරපු, කරන තරමක් පිස්සු වැඩ කරපු අහිංසක තරුණයෙක්.කාත් කවුරුවත් නැති සාගරට ප්‍රතිකාර වලට අනිත් යන වියහියදම් එහෙම දීලා හාමුදුරුවෝ ඒ දවස් වල පන්සලේ ආවතේව කටයුතු වලට නවත්තගෙන හිටියා. ඒත් මේකට පිස්සු කිව්වට මේකා දහම් පාසලේ ළමෙක් මොනවා හරිකරපු ගමන් නවතින්නේ එක්ක්කෝ අපේ ලොකු අම්මා ළඟ එහෙම නැත්නම් ලොකු හාමුදුරුවෝ ළඟ, තව කේලම එක දෙක කරලා කියලා. ඒක නිසා කොච්චර අහිංසක වුනත් චතුරලා වගේම දහම් පාසලෙ අනික් ළමයිනුත් මේ සාගර එක්ක තරහයි.ඒත් කේලම් කිව්වට දහම් පාසලේ ළමයි චණ්ඩිකම් පෙන්නලා දහම් පාසලේ ළමයින්ට සාගර බයයි. ගහනවයි කිව්වොත් මිනිහා අයේ පැත්ත පළාතකට එන්නේ නෑ.සමහර විට තිබ්බ පොඩි පිස්සුවත් හීන්දෑරෙ සරීරෙත් හින්ඳා මෙයා ළමයින්ට බය වෙන්න ඇත්තේ.

ඔන්න එදා නම් තව බංකු වගයකුත් එළියට අදින්න කියලා ඒක ඉවර වුනාම වතුර ගේන්න යන්න කියපු නිසා චතුරගේ අක්කටයි ලකී අක්කටයි එදා නම් මේ වතුර කෙරුවාව ගැන හොඳටම තරහා ගිහින් තිබ්බේ. "මේක අදින්න ඉතින අපිමනේ හැමදාම එන්න ඕනේ. "කිය කිය එදා තරහින් පිපිරි පිපිරි තමයි මේ දෙන්නා එදා වතුර ගේන්න ගියේ. ඔන්න භාගයක් වතුර පුරවනකොට ලකී අක්කට මෙහෙම අදහසක් පහළ වුනා "අනූ මේ කලේ තිබ්බොත්නේ ආයිත් අපිට වතුර ගේන්න වෙන්නේ, අපි මේක බිඳිමු " ,"හා" කියලා චතුරගේ අක්කත් එක පයින්ම කැමති වුනා. ඔන්න මේක නිකන්ම බිඳින්නත් ලේසි නැති නිසා දෙන්නා එක්ක කලෙන් භාගයක් විතර පිරෙන්න වතුර පුරවලා ළිං පඩිය උඩට කලේ ඇත ඇරියා. ඔන්න කළේ බිඳුනා. 

"ආ පුංචි නෝ නා කළේ බින්ඳා නේද..?" ආපහු හැරිලා බලනකොට සාගර පිටිපස්සේ ,ආවාසයේ කළෙත් අරගෙන වතුර අරන් යන්න.. ඔන්න පැනපු ගමන් චතුරගේ අක්කා "ඒයි සාගර මෙහෙට එනවා..""අම්මට හරි ලොකු හාමුදුරුවන්ට හරි ලොකු අම්මාට හරි කිව්වොත් මම කරන දේ බලා ගත්තැකි හරිද..?" 
"හා මම නම් ඕන් කියන්නේ නෑ ඔන්න" සාගරත් බයෙන් වගේ කිව්වා . අක්කලා දෙන්නා ඉතින් චතුරගේ අතේ තිබ්බ පොඩි කළයට වතුර පුරවගෙන ආපහු ආවා. මෙන්න පන්සල කිට්ටුවට එන්න හම්බවුනේ නෑ සාගර කඩාගෙන බිඳගෙන දුවගෙන ගිහින් දහම් පාසල මැද්දට පැනලා චතුරගේ අම්මයි ලොකු අම්මයි ලකී අක්කගේ අම්මයි ඉන්න තැනට පැනලා කියපි "ඉස්කෝලේ නෝනලා අද පුංචි නෝනලා දෙන්නා කලේ බින්දේ කොස්ගහ මුල නෙවි ළිං පඩියේ " කියලා.ඉතින් කළේ බින්ද විදියත් සාගරයා තව අතින් දාලා කිව්වා . හානේ මේ ගෑනු ළමයි දෙන්නා කරලා තියෙන වැඩක් කියලා ලොකු අම්මා කම්මුලටත් අත තියාගෙන කිව්වා.

තුන්දෙනාටම බැන්නට පස්සේ දුන්න දඬුවම තමයි මීට පස්සේ කළේ වෙනුවට පන්සලේ තිබ්බ ලොකු බෝතල් කීපයකට වතුර අරන් එන්න භාර දුන්න එක.ඒක කළයට වැඩිය අමාරුයි මොකද එක කළයයක් උස්සන් එන තරම් ලේසියෙන් වතුර බෝතල් කීපයක් උස්සගෙන එන්න අමාරුයි. පස්සේ ඉතින් අර කිව්වත් වගේ චතුරගේ අක්කාආවාස ගෙයි පිටි පස්සේ බූරු ඇඳක නිදා ගන්න පිස්සු සාගරට පන්තියේ අනිත් ළමයිනුත් එක්කාසු කරගෙන  කසන ඇට දිය කරපු වතුරත් එක්ක දිමි ගොටුවකුත් දැම්මා...

ප. ලි   එදා හවස ගෙදර එන ගන්මන් චතුර අක්කගෙන් "මේ ඔය දෙන්න කවදද මට හොරෙන් කොස් ගස් මුල කළ  ගෙඩි බින්දේ..?"
චතුරගේ අක්කා .." ඈ මොකක්..?"
චතුර "ඇයි අනේ අර සාගරයා ගිහින් කිව්වෙ ලොකු අම්මට අද පුංචි නෝනල කළේ බින්දේ කොස්ගස් මුල නෙවි ළිං පඩියේ කියලා.."
චතුරගේ අක්කා "ඒක ගිහින් ඒ පිස්සගෙන්ම අහගන්න...."

ප. ප. ලි ටික දවසකින් කළ ගෙඩියට වෙච්චි දේම වීදුරු වතුර බෝතල් වලට වෙන්න පටන් ගත්තු නිසා වතුර ගේන රාජකාරියෙන් අප තිදෙනා මුදා හරින ලදී..

චතුර....

Sunday, August 14, 2011

සරම....




මේක චතුර දහම් පාසල් ගිහින් වෙච්චි දෙයක්

එතකොට චතුර එක ශ්‍රේණියට ඇතුලත් කළා විතරයි. අම්මයි ලොකු අම්මයි දෙන්නම ඉන්න හින්දා චතුරට දහම් පාසලේ වසරක් ඉහළ පන්තියට තමයි ඇතුලත් වෙන්න ලැබුනෙත් දහම් පාසලට භාර දුන්නට චතුරට අම්මා සරමක් මහලා දුන්නේ නෑ, ඒ දවස් වල ටිකක් අම්මට වැඩ වැඩි වෙච්චි නිසාත් ගෙදර ඒ දවස් වල පොඩි වැඩ වගයක් කරපු නිසත් වෙන්න ඇති. මේ කියන දවස් වල චතුරගේ තාත්තා උසස්වීමකට මොකක් හරි විභාගයකට සහභාගී වෙන්න පන්ති වගයකට සහභාගී වුනා ඒ නිසා සති අන්තයටත් තාත්තා ගෙදර හිටියේ නෑ.තාත්තා ගෙදර හිටියේ නැති නිසාත් ගෙදර වැඩ වගයක් තිබුණ නිසාත් අම්මත් ඒ දවස් ටිකේ දහම් පාසලට ගියේ නෑ.

ඉතින් එදත් චතුර දහම් පාසල් ගියා. ඔය කාලේ දහම්පාසලේ විනය ඇඳුම් ගැන එහෙම භාරව තිබුනේ ලොකුඅම්මාට තමයි. ඔන්න ඉතින් සරමක් ඇඳගෙන ගියේ නැති නිසා ලොකු අම්මත් කිව්වා ඊළඟ දවසේ නම් කොහොම හරි අම්මාට කියලා සරමක් මහගෙන ඇඳන් එන්න කියලා.දැන් ඉතින් චතුර ගෙදර ඇවිල්ල අම්මට කිව්ව එන සතියේ නම් කොහොම හරි සරමක් මහලා දෙන්න ඕනේ කියලා, ඉතින් අම්මත් කිව්ව එන සතියේකොහොම හරි මහලා දෙන්නම් කියලා. ඒත් ඉතින් දන්නවනේ ඔය කාලේට මොකක් හරි හම්බ වෙනවා කිව්වම තියෙන නොඉවසිල්ල , ඔන්න ඉතින් හවස තාත්තා ආවමත් කීප පාරක්ම කිව්වා "තාත්තේ ලොකු අම්මා කිව්ව සරමක් මහගෙන ඇඳන් එන්න කියලා". ඉතින් දවසම මහන්සි වෙලානේ තාත්තත් ඇවිත් හිටියේ ඔය කන්දොස්කිරියාවෙන් බේරෙන්න හිනා වෙලා එහෙම තාත්තා මෙහෙම කිව්වා"එහෙම එක සතියෙන් සරමක් මහගෙන යන්න රෙදි ගන්නේ කොහොමද..?  කියන්න ලොකු අම්මට ,සරමක් මහගන්න ලොකු අම්මගේ සාරියෙන් කෑල්ලක් කපලා දෙන්න කියලා ඊළඟ දවසේ .."

ඔන්න ඊළඟ දවසෙත් චතුර දහම් පාසල් ගියා ඒත් අම්මට වැඩ වැඩි නිසා සරමක් මහලා දෙන්න හම්බ වුනේ නෑ. යන්න ලෑස්ති වෙලා අම්මා කිව්වා ඔන්න ඔහේ අදට විතරක් ඕක ඇදන් යන්න කියලා. ඔන්න ඉතින් චතුරත් ඕක ඇදන් දහම් පාසල් ගියා. එදා ලොකු අම්මා සරමක් මහලා ඇඳන් ආවේ නැත්තේ ඇයි කියලා ඇහුවේ රැස්වීම උදේ රැස්වීම මැද්දේ. ඔන්න ඉතින් චතුරත් පැනපු ගමන් කිව්වේ එකපාරටම මතක වෙච්චි තාත්තා කිව්ව කතාව."ලොක්කම්මේ තාත්තා කිව්ව එක පාරටම සරම් මහන්න රෙදි ගන්න බෑ , සරමක් මහ ගන්න ලොකු අම්මගේ සාරියෙන් කෑල්ලක් කපලා ඉල්ලගෙන එන්නය කියලා", ඕක අහපු ලොකු අම්මගේ මූණ රතු වුනා, අනික් ළමයිනුත් හිනා වුනා. උදේ රැස්වීමට පන්සිල් දෙන්න වැඩලා හිටපු පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවන්ටත් හිනා. ලොකු අම්මා ඉතින් චතුරට මොනවත් කිව්වේ නෑ, එදත් ඉතින් චතුර දහම් පාසල් ඇරිලා ගෙදර ගියා..

ඔන්න හවස ලොකු අම්මා එනවා ගෙදර, ඇවිත් අම්මාට කිව්වා විස්තරය. අම්මත් ඉතින් මොනවත් කියන්නේ නැතුව අහගෙන  හිටියා. ඊට පස්සේ ලොකු අම්ම ගියාට පස්සේ තාත්තා එක්ක කියනවා අන්න ඔයා කියපු එක පුතා අකුරක් අඩු කරන්නේ නැතුවම ගිහින් කියලා. තාත්තටත් ඉතින් වැඩේට හිනා..

එදායින් පස්සේ චතුරගේ තාත්තා චතුරට මොකක් හරි කියනවා නම් දහපාරක් විතර හිතුවලු.

චතුර....

Friday, August 12, 2011

පෑනේ මිතුරෝ....




මේක කළේ නිවාඩු කාලෙක ගෙදර ඉන්න ගමන්. නිවාඩු කාළේට අයියත්  ගෙදර ඉන්න නිසා ඉතින් තුන් දෙනාම එක්ක මොනව හරි මගෝඩිස් වැඩක් තමයි ඉතින් කළොත්. 

ඒ දවස් වල තිබුණ ලොකුම උණ තමයි පෑනේ මිතුරන්ව ඇති කර ගන්න එක. ලෙඩේ ගෙදරට ගෙනාවේ අක්කා තමයි එයාගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෙකුට වෙනත් රටක ඉන්න පෑනේ මිතුරෙක් ස්ටිකර් වගයක් එවලා කියන එකත් එක්ක. ඔන්න ඉතින් තුන් දෙනාම එක්ක ඒ දවස් වල ඔක්කෝම පත්තර වල තියෙන පෑනේ මිතුරු සමාජ හොයන්න පටන් ගත්තා. 

කොහොම හරි පත්තර කිහිපයක තිබුණ දැන්වීම වලට පිළිතුරු යවලා හොයා ගන්න හම්බවුනා මිතුරු සමාජවලට බැඳෙන ක්‍රම . ඒ අතරේ තව ඉරිදා ටයිම්ස් පත්තරේ තිබ්බ මිරර් මැගසින් එකේ ඒකේ ඒ කාලේ ළමා අතිරේකයක් තිබුණේ නෑ මට මතක විදියට  ළමයින්ට වෙනම පිටුවක් විතරයි, ඔය අතිරේකේ පළවෙනවා පෑනේ මිතුරුමිතුරියන්  ඇති කර ගන්න ඕනේ පාසල් ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගේ ලිපින ,ඔය ලිපින වලට ලියලයි කොහොම හරි කිහිප දෙනෙක්ව අඳුන ගත්තා.

 නුවර පැත්තේ තිබුණ එක පෑනේ මිතුරු සමාජයක සඟරාවකින් විදේශීය මිතුරු මිතුරියන් කිහිප දෙනෙකුට යවපු ලියුම් වලටත් ප්‍රතිචාර ලැබුනා ඒ වගේම ඒ සඟරාවට අපේ තොරතුරු යවලා ඒකෙනුත් ලිපි කිහිපයක් ආවා. 

ඔන්න ඉතින් ඔය අතරේ තවත් ලංකාවේමිතුරු මිතුරියන් ඇති කර ගන්න සඟරවකට ඉල්ලුම් කරන්න ආවා. ඒ සඟරාවේ තිබුණා මෙහෙම කොන්දේසියක් , මිතුරු ජාලයේ සාමාජිකත්වය ගන්න බලාපොරොත්තු වෙන අය වයස අවුරුදු දහ අටට වැඩි අය වෙන්න ඕනේ කියලා. ඉතින් තුන් දෙනාම කල්පනා කළත් (ඒකාලේ මම කල්පනා කළා වුනාට මගේ තීරණ සතපහකටවත් ගණන් ගත්තේ නෑ ඔය දෙන්නා )තුන්දෙනාගෙන් එක්කෙනෙකුටවත් බැරි නිසා අක්කා මෙහෙම තීරණයක් ගත්තා ,අයියගේ නම දාලා වයස විදියට අවුරුදු විසිපහ දාලා අදාල පෝරමයට ඒ වයසට හරියන උපන් දිනයත් දාලා පුරවලා අරින්න. ඔන්න  ඉතින් එහෙමෙ කළා.

යැව්වට පස්සේ ඔය ජාලයෙන් ලියුමක් ආවා අපගේ මිත්‍රත්ව ජාලයේ  සඟරාවේ ඊලඟ කලාපයේ  ඔබගේ නම පළ කරනවයි කියලා.ඉතින් නිවාඩුවත් ඉවර වුනා. ඔන්න මාස කීපයකට පස්සේ ලියුමක් ආවා. අයියගේ නමට. ඉතින් එදා ගෙදර හිටිය නිසා ලියුම ගත්තේ ගිහින් අක්කා, ඔන්න ඉතින් ලියුම කඩලා බැලුවම තමයි කරපු වැඩේ බරපතල කම තේරුනේ.

ලියුමේ තිබ්බේ මෙහෙම.

දයාබර  ____අයියා (අයියගේ නම ) වෙත

(අසවල් )සඟරාවේ මේ මස කළාපයෙන් ඔබගේ නම හා ලිපිනය දැන ගතිමි. ඔබට මෙය කරදරයක් යැයි නොසිතන්න.බ්ලා බ්ලා බ්ලා බ්ලා (ඇය සේවය කරන ආයතනය , ලිපිනය , එන්න පාර  ඔය වගේ දේවල් ) තුන් මසක අසාර්ථක විවාහයකින් වෙන්ව සිටින මා යහපත් ගුණවත් උසස් රැකියාවක් කරන (රණවිරු සොහොයුරන් විශේෂයි ) නිහතමානී අවංක සොහොයුරෙකු හඳුනා ගැනීමට කැමැත්තෙන් සිටිමි.(මට මතක නෑ තව මේකේ ගොඩක් විස්තර තිබුනා ). අන්තිමට තිබුනා ලියුමට ප්‍රතිචාර දැක්වුවොත් හම්බ වෙන්න එන්න වුනත් කැමතියි කියලා.
 කොහොම හරි පස්සේ දැනුම තේරුම තියෙන කාලේ වෙනකොට තේරුනා ඕක මිතුරු හවුලක් නෙවෙයි සහකාරයන් සහකාරියන් සොයන අයට තියෙන හවුලක් කියලා. 

ඔන්න ඉතින් අක්කා චතුරටත් ඇහෙන්න ලියුම කියවද්දී අම්මා ආවා, ඇවිත් කවුද දුවේ ලියුම එවලා තියෙන්නේ කියලා ලියුම අරන් බැලුවා. ඔන්න අක්කගේ මූණ නිකන් ඇඹුල් වෙලා ගියා. චතුරයා ඉතින් එතකොට එකවසරේ හරි දෙක වසරේ හරි තමයි. 

ඔන්න ඉතින් අම්මා"කවුද ඔය සඟරාවට නම ඇරියේ ?"
(අක්කා බිම බලාගෙන ඇඹරෙනවා.) 
චතුර පැනපු සැණින් :"අයියාට ආපු ලියුමට අයියගේ නම දාලා අක්කා ලිව්වා "

එදා දවසම ඉතින් බැනුම් තමයි. ඔක්කෝම ඒ දෙන්නට ඉතින් ඒත් ඒ කාලේ හිටපු විදියට ඉතින් ඒ දෙන්නාට බනිනවා කියන්නේ ඉතින් මට බනිනවාට වැඩිය දුකයි.  ඔන්න ඉතින් හවස තාත්තා ආවමත් කිව්වා, තාත්තා නම් එච්චර ගණන් ගත්තේ නෑ ඒත් අම්මගේ තීරණය විදියට මිතුරු සමාජයේ සාමාජිකත්වය අහෝසි කරනත් නම පළ නොකරන්නත් කියලා නැවතත් ලියුමක් ලියලා අරින්න සිද්ධ වුනා. 

ඊට පස්සේ ලියුමක් ලියනවා නම් අම්මට පෙන්නන්නත් අම්මට කියලා මිසක් ලියුම තැපැල් කරන්න බෑ කියලත් ලියුමක් ආවොත් කඩන්න කලින් අම්මා අතට පත් කරන්න ඕනේ කියලා අළුත් නීතියකුත් ආවා. පස්සේ කාලේක ලියුම් ලියන්න පටන් ගත්තු අක්කටයි අයියටයි වඩා වැඩි ලියුම් ප්‍රමානයකුත් මුද්දර සිය ගණනින් එවන යාළුවෝ පිරිසකුත් චතුරට හම්බ වුනා. 

පව් අර බලාපොරොත්තුවෙන් ලියුම් එවපු සහෝදරී, මොකක් වෙතත් එයා මිතුරෙක් වෙනුවට සහකාරයෙක් හොයා ගන්නනේ හැදුවේ.

චතුර....

Wednesday, August 10, 2011

දේශන අතරතුර - 03




 කියෙව්වේ නැත්නම් කියවන්න.



මේ සිදුවීම සිදුවුනේ අපේ පළවෙනි වසරේ තුන්වෙනි අධ්‍යයන වාරෙදි. මේ මිත්‍රයා මුස්ලිම් ජාතිකයෙක්. මේ කාලේ තමයි තුනවන අධ්‍යයන වාරේ පටන් ගත්තුම කාලේ. ඒ කියන්නේ අගෝස්තු මැදහරියේ විතර. ඒ අවුරුද්දේත් මේ වගේ කාලේ තමයි. ඔන්න ඉතින් ඒ කියන්නේ මුස්ලිම් ජාතිකයන් නෝම්බි සමරන කාලෙනේ.

 ඔන්න ඉතින් මේ යාළුවත් ඉතින් නොකා නොබී එහෙම තමයි උදේ ඉඳන් ඉන්නේ. ඒ දවස් වල මෙයා තවත් අමතර විභාගයකටත් පාඩම් කළා , ඉතින් ඒක නිසා ටිකක් නිදි මරලත් එහෙම තමයි එන්නේ .

 ඔන්න ඉතින් මෙයා එදත් එහෙම පාඩම් කරලා එහෙම තමයි ඇවිත් හිටියේ. එදා හවස එකට විතර ලැබ් සෙෂන් එකක් පටන් ගත්තා. ඔය වෙලාවට කාලා එහෙම කාටත් මොනතරම් ආසා හිතෙන පාඩමක් කෙරුවත් නින්ද යන වෙලාවනේ . එදා කරපු පාඩමත් ටිකක් නිදිමත එකක්. ඒ දේශක තුමාත් උගන්නන කොට ටිකක් අහන් ඉන්න අමාරුයි එපා වෙනවා, කියවගෙන කියවගෙන යන එක්කෙනෙක්. ඉතින් ටිකක් මේ වෙලාවට නිදිමත හැදෙනවා.

 ඔන්න ඉතින් මේ වෙලාවේ මේ නොකා නොබී නිදි වරලා හිටිය මේ යාළුවටත් හොඳටම නිදිමත ඇවිල්ලා ළඟ හිටපු එකාට ස'ර් ළඟට එනවන් ඇහැරවන්න කියලා පොඩි නින්දක් දාල. ලැබ් සෙශන් එකක්නේ ස'ර් ට හරියට කට්ටියව පේන්නෙත් නැති නිසා ලේසියෙන් නිදා ගත්තැකි. මෙයා තව ඒ දවස් වල බයෙන් හිටියේ දවස් දෙක තුනක් එන්න බැරි වෙච්ච නිසා සීයට අසූව නැති වෙයි කියලා, පැමිණීම ළකුණු කරන කොට මෙයා හැම වෙලාවෙම විපරමෙන් තමයි හිටියේ මෙයාගේ නම මඟ ඇරෙයි කියලා. 

ඔන්න පාඩමත් ටික වෙලාවක් කරගෙන යනවා. කවුරුවත් වෙන වැඩක් නෑ ස'ර් ලැබ් සෙෂන් එකේ කරන පාඩම කවුරුත් අත් හදා බලනවා. ඔන්න ඔය අතරේ එක පාරටම නැඟිටපු මෙයා Number 1 is presentකියලා කිව්වා. 

ඔන්න ස'ර්ටත් මේක මීටර් නෑ ස'රුත් මෙයාගේ මූණ දිහා බලන් ඉන්නවා. ඒ පාර මෙයා තවත් හයියෙන්  Sir number 1 is present කියලා කිව්ව එතකොට තමයි ඔක්කොටම තේරුනේ මෙයා හීනෙන් පැමිණීම ළකුණු කරනවා කියලා හිතාගෙන නැගිටලා කියලා.ඔක්කෝටම හිනා, 

මෙයාට නිදිය ගත්තු එකට දඬුවම විදියට නිදිමත නැති වෙනකම් හයවෙන්නි තට්ටුවේ ඉඳලා පළවෙනි තට්ටුවට බැහැලා තියෙන පඩි ටික ගණන් කරගෙන එන්න කිව්වා.මෙයත් විනාඩි පහක් ගියේ නෑ ආයිත් ඇවිත් පඩි ගණන කිව්වා . ස'ර් ගත් කටටම කිව්වා ඕක නෙවෙයි ගණන හරි ගණන ගැනගෙන ආවම කියන්නම් කියලා. මෙයා ඊට පස්සේ හරි ගණන ගැනගෙන ආවම තමයි ආයිත් ඇතුලට ගත්තේ. වෙලා තියෙන්නේ මෙයා එක තට්ටුවක් බැහැලා ඒක හයෙන් වැඩි කරලා. ඒත් මුල් තට්ටු දෙක අතර අනික්වට වැඩිය පඩි සංඛ්‍යාවක් තියෙනවා..


මේ සිද්ධිය වුනෙත් තුන්වෙනි අධ්‍යයන වාරෙදිම තමයි.  මේ කියන දවස් වල ව්‍යාපෘති වඩ කටයුතු වගයක් සහ විභාගයක් එක ළඟ යෙදිලා තිබුනා , ඔන්න ඉතින් කට්ටිය ගජරාමෙට නිදි මරන් ව්‍යාපෘතිය කරනවා සහ විභාගේට පාඩම් කරනවා. මේ කියන සිදුවීම සිදුවෙච්චි දේශනය තිබ්බේත් දිවා ආහාර වේලෙන් පස්සේ . ඔන්න ඉතින් නිදිමත හැදෙන එක අහනත් දෙයක් යැ. ඒ මදිවට නිදාගන්නේත් නැතුව ඉන්න අයනේ. 

ඔන්න ඉතින් දේශනෙන් ටික වෙලාවක් යද්දී පිටිපස්සේ ආසන වල කට්ටිය හොඳටම නිදි අනිත් අයත් අත් දෙකට මූණ තියන් හරිම අමාරුවෙන් ඇහැරගෙන ඉන්නවා.මේ කියන යාළුවත් හරිම නිදිමතෙන් අත්දෙක තියාගෙන අත්දෙක උඩ මූණ තියාගෙන අමාරුවෙන් ඇහැරගෙන හිටියේ. 

මෙයා කණ්නාඩි දාන එක්කෙනෙක්. ඔන්න ඉතින් ටික වෙලාවක් යද්දී මහා සද්දයක් ඇහුන , දේශනයක් මැද්දේ නිසා තරමක සද්දේට ඩග් ගානවා ඇහුනා. බැලින්නම් අර යාළුවා නින්ද ගිහින් මේසෙට මූණ වැදෙන විදියට කෝම හරි තදින් නිදිකිරා වැටිලා. පස්සේ මිනිහා ඔළුව උස්සද්දී තමයි දැක්කේ මිනිහාගේ ඇස් දෙක වාසනාවට බේරිලා තියෙන්නේ කියලා. වැටිච්චි පාරට මේසේ වැදිලා කණ්නාඩිය කැඩිලා ඒත් වාසනාවට ඇහේ නෙවෙයි ඇහැ අයිනට කණ්නාඩියේ රාමුව කැඩිලා වැදිලා තිබුනේ. කාචය ප්ලාස්ටික් නිසා රාමුවෙන් ගැලවිලා තිබුනා මිසක් බිඳිලා තිබුනේ නෑ. 

චතුර....

දේශන අතරතුර - 02


මේ කතාවත් අර දමිළ දේශකතුමා සහ අර අනිත් මිත්‍රයා සම්බන්ධවයි.මිත්‍රයා සහ දේශකතුමා ගැන කියෙව්වේ නැත්නම් මෙතනින් ගිහින් කියවලා එන්න. ඔන්න අර කළින් එකේදි ඒ දේශකතුමා අපේ මිත්‍රයාට ගෑනු ළමයයි නොකියා ගෑනු ළමයයි කිව්වනේ.

ඔන්න ඉතින් මේ මිත්‍රයයි තව එයාගේ යාළුවෝ දෙන්නෙකුයි එහෙම ස'ර්ව කේන්ති ගස්සන වැඩක් කරන්න දින ගැන ගැන හිටියේ. ඒත් ඉතින් ස'ර්'ව මොනවා කළත් කේන්ති ගස්සන එක නම් ලෙසි නැති නිසා මේ යාළුවෝ ටික තීරණය කරලා තිබ්බේ කඩාකප්පල් කාරී ශබ්දයක් හරි වෙන ඒවගේ දෙයක් හරි කරන්න.

 ඉතින් එදත් මේ කට්ටිය ටිකක් දේශන ශාලාවේ මැදහරියට වෙන්න ඉඳගෙන හිටියේ.දේශකතුමා දේශනයට දාල රූපසටහනක් බෝඩ් එකේ අඳිනවා පැහැදිලි කරන්න.ඔන්න මේ අතරේ අර සෙට් එකෙන් එකෙක් ස'ර්ට ඇහෙන්න දැම්ම පළවෙනි සද්දය.

ඒක තමයි අර සිංහලෙන් Flirt Whistle කියලා කියන විසිල් එක.අර සාමාන්‍යයෙන් ගෑනු ළමයින්ට ඇහෙන්න ගහන විසිල් එක.  අහලා නැත්නම් මෙතන තියෙනවා අහන්න.  





ඔන්න ඉතින් පළවෙනි පාරට ඕක කාගේ හරි ෆෝන් එකක දැම්මට ඇහුනේ නෑ. ඉතින් දෙවෙනි පාර ඕක සද්දෙ වැඩි කරලා හොඳට ඇහෙන්න දැම්මා.ඔන්න ඒ පාර නම් ස'ර්ට ඕක ඇහුනා . 

බෝඩ් එකේ අඳින එක නවත්තලා හැරිලා බැලුවා සද්දය ආපු පැත්ත.ස'ර් බලන කොට ඉතින් මේ කට්ටිය බිම බලාගෙන හිනාවෙනවා. ඒ වෙලාවේනම් ස'ර්ගේ  මූනේ තිබ්බේ කේන්ති ගිය පාටක්. ඉතින් ඔක්කොම හිතුවේ අදනම් වැඩේ හරි තමා කියලා.

ටිකක් වෙලා කන්න වගේ බලන් හිටපු ස'ර් එදත් අර පල් හිනාව දාලා අර බිම බලන් හිටපු එවුන් ටික දිහා බලලා මෙහෙම කියනවා . "Guys, I'm straight and I have two kids...."එදාට පස්සේ නම් එකෙක්වත් ස'ර් එක්ක විහිළු කරන්න ගියේ නෑ.


මේකත් වුනේ දෙවෙනි අධ්‍යයන වාරෙදි. මේකෙදි එක විෂයකට ආවේ තරුණ දේශක තුමෙක් . මෙතුමා උපරිම වශයෙන් අපිට වැඩිය අවුරුදු තුනක් හරි හතරක් හරි වැඩිමල් ඇති. පළමු පන්තියේ සාමාර්ථයක් අරගෙන උපාධිය ගත්ත නිසාවෙන් තමයි මුළින්ම දේශන වලට ඉල්ලුම් කරලා තියෙන්නේ.

 ඔන්න ඉතින් මෙයා දේශන පැවැත්තුවට කවුරුත් මෙයා ඉන්නවද කියලාවත් ගණන් ගන්නේ  නෑ. කොටින්ම කිව්වොත් ස'ර් ශාලාවේ හිටියත් නෑ වගේ තමයි.ඉගෙන ගන්න අය අහන් ඉන්නවා අනිත් අය එක එක සෙල්ලම්. කෙල්ලන්ට එක එක එව්ව කරන එක , නිදා ගන්න එක වගේ එව්වා.

මේකුන්ට බැන්නොත් කොහොමටවත් පාලනය කර ගන්න බැරි වෙයි කියලා හිතපු ස'ර් කළේ තමන්ට එව්ව ඇහෙන්නේ නැති විදියට දේශනය අහන් ඉන්න අයට විතරක් දේශනය කරලා යන්න ගිය එක. මේ කියන දවසෙත් මේ ස'ර් ගේ දේශනයක් , ඒත් ස'ර්ට වෙන මොකක් හරි වැඩක් තිබ්බ නිසා ප්‍රශ්න වගයක් කරන්න දීලා ගියා. 

ඉතින් කොල්ලන්ටත් නිකන් ඉන්න බෑනේ ඔය ගෑනුළමෙක් අයිනේ වාඩි වෙලා හිටපු මිත්‍රයෙක් ඒ ගෑනු ළමයගේ පෑන් පැන්සල් දාන පර්ස් එක අරගෙන තින් අත යවනවා. (කියන්න එපා ඉතින් තාම කරන්නේ පහේ පන්තියේ වැඩ කියලා..). ඔය ප'ර්ස් වල පෑන් පැන්සල් ලක්ෂයක් විතර දාන්න තරම් සයිස් එව්වනේ ගන්නේ. මේකත් තරමක ලොකු එකක්. 

ඔන්න ඉතින් අතින් අත යවන කොට අර ගෑනු ළමය කෑ ගහනවා ඕක දෙන්න කියලා. ඒත් ඉතින් ඔය වෙලාවට ඕක දෙන එකක් යැ. ඔය අතරේ ඕක මඟදි නැවතිච්චි තැනක එකෙක් ඕක ඇරලා බලල ඇතුලේ මොනවද තියෙන්නේ කියලා.කොහොම හරි ඕකේ තිබිලා තියෙනව අර ගෑනු ළමයි අසනීප වුනාම හදිසියට භාවිතයට ගන්න ජාතියේ දෙයක්(චන්ද්‍ර මාසෙකට සැරයක් හැදෙන ලෙඩේ ). 

කවුද දන්නේ ඔය අලි සයිස් පර්ස් වල එව්ව තියෙනවයි කියලා.අනික කොල්ලෝ ඔය එව්ව හරියකට දැකලා තියෙන එකක්යැ. ඔන්න අරුත් ඕක එළියට අරන් (ඕක තිබ්ලිලා තියෙන්නේ පොඩි පොලිතින් එකක වගේ ඔතලා ) ඒ මොකක්ද බන් මේ සිලි සිලියේ තියෙන ස්පොන්ජිය කියලා උස්සලා අර ළමයාට පෙන්නල ඇහුවා. ඕක දැක්ක විතරයි අර ගෑනු ළමය අඬන්න ගත්තා, අනික් ගෑනු ළමයි ඔක්කොම කන්න වගේ කොල්ලෝ සෙට් එක දිහා බලන් ඉන්නවා. 

ඔය අතරේ කන්න වගේ බලන් හිටිය ගොඩෙන් අපේ රෙපී නැඟිටලා ඇවිත් "තමුසෙලටත් ඕනේ මඟුලකුත් නෑ එපා මඟුලකුත් නෑ"කියලා පර්ස් එකයි අර අනිත් එකයි උදුරගෙන ගස්සගෙන ගිහින් අර ගෑනුළමයට දුන්නා.ඊට පස්සේ තමයි එකෙකුට මීටර් වෙලා කිව්වේ ඕක අහවල් එකක් වෙන්න ඇතිය කියලා.එදා ඉඳන් අර යාළුවට සිලි සිලියේ ස්පොන්ජි කිව්වම පරම්පරාවම මතක් කරලා දෙනවා.

අවුරුද්දක් විතර යනකන් සමාව ඉල්ලුවත් කෙල්ල නම් කොල්ලා දිහා සමාව දෙන්න තියා පැත්තවත් බැලුවේ නෑ. කොටින්ම කිව්වොත් බැච් එකේ එක කොල්ලෙක් දිහාවත් බැලුවේ නෑ.පස්සේ ඉතින් සමාව ඉල්ලලා තියෙන තරම කියන්නේ දෙවෙනි අවුරුද්ද පටන් ගන්න කොට මේ දෙන්න ආවේ ආදරවන්තයෝ වෙලා..


චතුර....

Monday, August 8, 2011

දේශන අතරතුර - 01




පින්තූරය මෙතනින්..



දේශන අතරතුරදි සිද්ධ වුන රසවත් සිදුවීම් කීපයක් මතක් වුන නිසා ලියන්න හිතුනා..


මේක වුනේ අපි පළමු අවුරුද්දේ පළවෙනි අධ්‍යයන වාරයට පෙර තියෙන හුරුකරවීමේ කාලසීමාවේදී. මුල් සතියෙදි අපිට විවිධ ක්‍රියාකාරකම් කරන්න තිබුනා, ඒ ඒවායින් එකක් තමයි කණ්ඩායම් වශයෙන් සාර්ථක ඉදිරිපත් කිරීමක් කිරීම , ඒකට දේශන දෙකක් වගේ වෙන් වෙලා තිබුණා අන්තිමට දේශන ඉවර වෙලා දේශන වලින් ඉගෙන ගත්දේ ප්‍රායෝගිකව ඉදිරිපත් කරන්නයි තිබුනේ. 


මුලින්ම දේශක තුමිය සියළුම සිසුන්ව කණ්ඩායම් කිහිපයකට බෙදලා දීලා ඒ ඒ අයට කැමති මාතෘකාවක් තෝරාගෙන තමන්ගේ ඉදිරිපත් කිරීම පහුවදාට කරන්න කියලා නියම කෙරුවා. මේ ඉදිරිපත් කිරීමට එක් එක් සාමාජිකයා තමන්ගේ කොටස ගැන මුලින්ම හැඳින්වීමක් කරන්න ඕනේ මේකට අවශ්‍ය නම් බෝඩ් එක පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් සහ තමන් හොඳින්ම සූදානම් වෙලා තමන්ගේ ඉදිරිපත් කිරීම හොඳින් නරඹන්නන්ට තේරුම් යන විදියට තේරුම් කරන්න ඕනේ. ඉන් පස්සේ තමයි කණ්ඩායමම එකතු වෙලා හදපු පවර්පොයින්ට් ප්‍රසන්ටේශන් එකෙන් තමන්ගේ ඉදිරිපත් කිරීම කරන්නේ. 


මේකට අර මුලින් තනියම කිරීම නියම වුනේ පවර් පොයින්ට් භාවිතයේදී ඉදිරිපත් කිරීමක් කරද්දී ඒ ඉදිරිපත් කිරීම කරන්න තිරය මත තියෙන දේ පදනම් වෙලා ඒ දේම කියන එක නවත්වන්න. ඒත් අන්තිමට තමන්ට රූප සහ අනෙකුත් දේවල් එකතු කරලා හදා ගත්ත ප්‍රසන්ටේශන් එක කැමති ආකාරයකට පැහැදිලිව ඉදිරිපත් කළ හැකි.


ඉතින් ඔන්න මම මේ කියන යාළුවා ඔය කණ්ඩායම් වලට බෙදලා දෙන දවසේ ඇවිත් හිටියේ නෑ, පහුවදා ඉදිරිපත් කිරීම කරන්න ඕනේ වෙලාවේ අර දේශක තුමී ඔක්කෝම ඉන්නවද කියලා අහපු වෙලාවේ මෙයා කිව්වා මම ඊයේ හිටියේ නෑ මැඩම් මට කණ්ඩායමක් නෑ කියලා. මෑන්ස් රෙඩි නැතිනිසා තමන්ගේ කණ්ඩායමට දාගෙන ලකුණු අඩු කර ගන්න එකම එක කණ්ඩායම් නායකයෙක්වත් ලෑස්ති නෑ. 


ඔන්න ඒ පාර දේශකතුමී මෙයාට කිව්ව ඔය ළමය කැමති දෙයක් ගැන හොයලා ප්‍රසන්ටේශන් එකක් සරලව තමන්ට ඉදිරිපත් කරන්න හදාගෙන එන්න කියලා අනිත් අයගේ ප්‍රසන්ටේශන් ගන්නකම්.ඔන්න ඉතින් මෑන්සුත් අහල පහල හිටිය එකෙක්ගේ පෙන් එකකුත් ඉල්ලගෙන ගිහින් ප්‍රසන්ටේශන් එක හදන් ආවා අනික් අය කරලා ඉවර වෙන කොට පැයකට විතර පස්සේ. 


මිනිහගේ ටිකිරි මොළේට එකපාරටම මතක් වෙලා තියෙන්නේ කම්පියුටර්වෛරස් කියන මාතෘකාව , ඔන්න ඉතින් මිනිහා  ගූගල් එකෙන්  එවේලේ උඩින් පල්ලෙන් හොයාගෙන කොළේක ලියන් ආව විස්තරයක් එහෙම කරලා බෝඩ් එකෙත්  ඇඳලා පොඩි විස්තරයක් කළා, මිනිහට ඉතින් පොඩි විතර  සමාවක් ලැබුනා ඉතින් සූදානම් වෙලත් නැහැනේ, ඊට පස්සේ මිනිහට තමන් හදපු ප්‍රසන්ටේශන් එක හරියට ප්‍රසන්ට් කරන්නයි කියලා දේශකතුමී බලන් ඉන්නවා, ඔන්න මිනිහා ඉතින් I'm going to explain about computer viruses කියලා ආයිත් කියලා ඔන්න ප්‍රසන්ටේශන් එක සේව් කරගෙන ආපු පෙන් එක කම්පුටරයට ගැහුවා.


 ඒ කාලේ ලැබ් වල ඉන්ස්ටෝල් කරලා තිබ්බේ මැකාෆි , ඒකත් ඒ දවස් වල එක්ස්පයර් වෙලා හරි මොකක් හරි වෙලා තිබ්බේ, ඒ වුනාට දේශන ශාලාවල පරිඝනක වලට දාල තිබ්බේ කැස්'ප'ස්කි. අනික දැන් තියෙන වර්ශන් එකේ ඉන්ෆෙක්ටඩ් ෆයිල් එකකට දානවට වැඩිය මහා කැත විදියට චූස් චාස් ගාන සද්දයක් ඔය කාලේ තිබ්බ වර්ශන් එකේ තිබ්බේ. මිනිහ පෙන් එක ගහල තප්පර දෙකක් යන්න කළින් අර මහා කැත සද්දේකුත් එක්ක ස්ක්‍රීන් එකේ ට්‍රොජන් ඩිටෙක්ටඩ් කියලා වගේ මැසේජ් එකකුත් එක්ක රතු පාට ඇලර්ට් එකකුත් ආවා. මේක බලන් හිටපු ළමයින්ට විතරක් නෙවෙයි අර දේශකතුමීටත් හිනා, පස්සේ මෙයාට වෙන දවසක ප්‍රසන්ටේශන් එක කරන්න කියලා දේශකතුමී එතුමිගේ ඊළඟ දේශනයට යන්න ගියා.ඒ වුනාට අපේ අදහස නම් මේක තමයි කරපු හොඳම ප්‍රසන්ටේශන් එක කියලා . සජීවී නිදර්ශකයකුත් තිබ්බානේ.


මේ සිද්ධිය වුනේ දෙවෙනි අධ්‍යයන වාරේ. ඒකේ එක විෂයකට හිටියේ දෙමළ දේශකතුමෙක්. මෙතුමාට ඉතින් ඔය ළමයි කරන නවීන පන්නේ කිසිම දෙයක් පේන්න බෑ, බනින්නේ නම් නෑ ඒත් මහ කැත විදියට කට්ටියම ඉස්සරහා හිනාවෙන්නේ . ඔන්න අපේ බැච් එකේ හිටියා කොණ්ඩෙ බෙල්ල දිහාට වවා ගත්තු පොරක්.


 ඉතින් ඒ දවස් වල මූ ඒක තවත් ලස්සන වෙන්න ස්ට්‍රේට් කර ගත්ත. ස්ට්‍රේට් කළාට පස්සේ මේකාගේ කොණ්ඩේ ඉස්සෙල්ලාටත් වැඩිය කැපිලා පේන්න ගත්තා. ඉතින් මේ දේශකතුමාත් මූ ස්ට්‍රේට් කරලා ආපු පළවෙනි දවසේම ඕක දැක්කා.මෙයැයි ඕකට මොකාක් හරි කියනවමයි කියලා කට්ටියම කතා වෙලයි හිටියේ , ඒත් මුල් පැය භාගේදිම මෙයාට ඒකට කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බැරුව වෙන්න ඇති දේශන ශාලාව හරහා එක පාරක් ඇවිදගෙන ගියත් ම්ම්හ් නෑ මුකුත් කිව්වේ.


 ඔන්න ඉතින් දෙවෙනි පාර දේශන ශාලාවේ අපේ මිත්‍රයා ළඟින් ඇවිදගෙන යද්දී මෙයාට වාසනාව පෑදුනා. මේ කියන මිත්‍රයා ගාව එහා පැත්තෙන් එදා ඉඳගෙන හිටියේ ගෑනු ළමෙක්. දන්නවනේ ඉතින් ගෑනු ළමයි ගාව තියෙන ජාති ,පෑන් පැන්සල් වයි වර්ණ කොළ වගේ එව්ව. ඔන්න මෙයැයි ගාවත් තිබිලා තියෙනවා රෝස පාට කොළ වගයක්.මේ දේශකතුමා ඔතනින් යද්දී මෙයින් එකක් බිමට වැටිලා තිබිලා තියෙනවා. ඔන්න ඉතින් දේශකතුමා පාත් වෙලා ඕක ඇහිඳලා උඩට උස්සලා හොඳට බලල අර යාළුවා දිහාට හැරිලා කියල ඇහුවා"Is this yours..?",ඔන්න ඉතින් යාළුවත් "No Sir "කියලා උත්තර දුන්නා. ඊට පස්සේ පල් හිනාවක් දාල අර දේශකතුමා මෙහෙම කියනවා .. But that color suits you well.. දේශකතුමා ගියාට පස්සේ අර යාළුවා මෙහෙම කියනවා "උගේ *@#$%" 


චතුර....

අඟන සහ පර පුරුෂයා..



පැහැපත් ඡවියෙන්ද
දිගු වරලෙන්ද 
මනාවූ රුවෙන්ද යුතු 
ඇය රුවැති අඟනක් විය
කාලයේ වරදින් 
දෛවයේ සරදමින් 
ඇයට ලැබුණු අධම පුරුෂයාගේ පහත් ක්‍රියාවෙන්  
ඇය වෙසඟනක් විය
ඇය ස්පර්ෂයට
ඇගේ රුව දැකීමට
ඇගේ රුව විඳීමට
ඇය විඳ ගැනීමට
පහසින් මත් වීමට
නොයෙක් පර පුරුෂයන්  
ඇය වෙත එන්නාහ
ඇය ඔවුන්ට රහස, පහස, සුවය දෙන්නීය
එක් දිනක් තවත් එක් පුරුෂයෙක් ඈ වෙත ආවේය
රහස ,පහස ,සුවය විඳ ගත්තේය 
එයින් මත් වූවේය
සුරාතාන්තයට පැමිණියේය
අඟනද ඔහු රිසිසේ සිටියාය
ඈ අත ගතමනාවද තැබූ ඔහු
යන්නට සැරසින
නළල සිඹ 
"දියණියන් වැඩිමහල්ය දැන් ,ඔවුන් ප්‍රවේසම් කරනු වස් "
"සමසක සිට ඔවුන් තනිකර ඇය පවුල් යහනට නො එයි දැන්"
"නුඹ නාඩ ඉඳපන් මම සැමදාම එන්නම් "
යයි ' අඟනගේ සවන්පත් මත මිමිනුවේ"ලු"

පින්තූරය මෙතනින්..

චතුර....

ආදරයක්ද .. ? තරඟයක්ද .. ?




දුරකථනය නිවා දැම්මොත්
පසුදිනට "ඔබ ඇමතු දුරකථනයෙන් ප්‍රතිචාරයක් නොමැත කරුණාකර පසුව අමතන්න "
"මම පොඩි වැඩක ඉන්නේ ගෙදර ගිය ගමන්ම ගන්නම්"
පසු දිනට"මම පොඩි වැඩක ඉන්නේ පස්සේ ගන්න "
මොකද කරන්නේ..? "මම පාඩම් කර කර හිටියේ."
පසුදිනට "මම පාඩම් කරනවා පස්සේ ගන්න"
"අපි හෙට හම්බ වෙමුද..?" " බලමු"
පසුදිනට මම වෙන වැඩක් කරන විට "මම අද ගෙදර ඉන්නේ.."
ඇමතුමක්, "ඔයා මොකද කරන්නේ ..?" "මම පොතක් කියව කියව හිටියේ .."
පසුදිනට " මේ ඔයා අර අහවලාගේ මේ පොත කියවලා තියෙනවද..? එතකොට අර පොත , එතකොට අර අරයගේ පොත් ?"
ඇමතුමක් ,"ඔයා කොහෙද ඉන්නේ..?" "මම මේ කලින් අධ්‍යයන වාරේ ප්‍රතිඵල බලන්න ආවා" 
පසුදිනට "මට ගිය අවුරුද්දේ විෂයන් වලට මේ ප්‍රථිඵල තියෙනවා , එතකොට මේ අවුරුද්දේ ඒවට මෙහෙමයි තව මේ......."
ඇමතුමක් "ඔයා මොකද කරන්නේ ?" "මම මේ සින්දුවක් අහනවා"
පසුදිනට "මේ අර අහවල් ගායකයගේ අර සිංදුව හරිම ලස්සනයි , එතකොට ඔයා අර අහවල් ගායකයාගේ සිංදු අහලා තියෙනවද..?"
මුහුණු පොතට ලැප්ටොප්  පින්තූරයක් දැමීම
පසුදිනට "මේ මගේ ලැප් එකේ වේගේ ඔයාගේ ලැප් එකට වැඩිය වැඩියි"
මේක ඇත්තටම ආදරයක්ද ..? තරඟයක්ද..?

Picture source : http://www.sauce-music.com/Art.asp Accessed on 08th August 2011 07.00 [Online]

චතුර....

Saturday, August 6, 2011

ජාලයෙන් ස්වායත්ත වන්න ....



ජාලයක් ඇත
අහි ජාල පුරුක්වන අප
ජාලයට එක් කිරීමද ජාලයෙන් ගැනීමද කරන්නෙමු
නමුත් ජාලය නැති වූ කළ 
ජාලයෙන් තොරව කළ හැකි කිසිවක් අප නොසිතමු
ජාලයෙන් ස්වායත්ත වන්න 
ජාලයෙන් එපිට ලෝකය 
ජාලයේ ලක්ෂ්‍යයකට සීමා වී සිටින ඔබට වඩා 
බොහෝ පුළුල්ය
නමුත් එය විඳ ගැනුම 
එයට ඇතුල් වීම
ස්වායත්ත වීමට සිතන තරම් 
පහසු නොවනු ඇත....

Picture source : http://www.squidoo.com/digitalartsoftwareAccessed on 06th July 2011 19.00 [Online]

චතුර....

Friday, August 5, 2011

නොසෑහුන සිත....



මෙය ඇත මට
නමුත් මෙහි අඩු ලුහුඬු ඇත
එය සර්ව සම කර ගනිමි මම
මෙය නැත මට
එය කෙසේ හෝ කර ගනිමි මා සතු
එය තිබුනද
අවැසි ලෙස නොතිබෙද
වෙනසටත් ඉඩ නොම දෙද
එය ඉවත ලා හොඳ දේ සොයමි මම
මෙය මෙපමණකි
නමුදු එය එපමණකි
නමුත් එය මා නොසනසවන කල
දමමි ඒ දෙයද ඉවතටම
ඉවත ලූ පසු
සොයමි මම මට අවැසි දෙය
හමු වූ කළ ඒ වැනි යමක්
සසඳමි ඒ, පෙර සමඟ
මේ දේ ඒ දේ කොයි දේ
ගෙන දේද වැඩි සතුට
මේ දේ මේ අඩුවද
මේ දේ මේ දෙය වැඩිද
පෙරදේ එය සමව තිබිණිද
හොඳම දේ , ඒ මා සෙවූ දේ
මා ළඟම තිබී ඇත
අවසනේ මා විසින්ම ඉවත හැරදමා ඇති එය
නැවත මා සතු කර ගනු කෙලෙස
පමා වැඩි සිත , ඔබ එයට පමා වැඩිය
හොඳම දේ සෙවූ සිත ඔබ
අසල වූ හොඳම දෙයම අහිමි කර ඇත
හොඳම දේ හොඳම ආකාරයට
සොයන නුඹ ,නොසෑහුන සිත
කවදා මෙල්ල කර ගනුද
ඒ නිම නොවෙන අසීමිත
නොසෑහීමම....


Picture source : http://debbieflood.blogspot.com/2010_07_01_archive.html Accessed on 05th July 18.00 [Online]

චතුර....

ආදරේ මෙයද..?



දවසක් ආදරෙන් හිටියොත්
මාසයක් තරහා වෙන
වචනයක් වැරදුනොත්
වචන සීයකින් පලි ගන්න
ආඩම්බරකමට මුල්තැන දෙන
ආදරේ මෙයද?
එහි සෙනෙහසක් ඇත්ද?
මා හට වැරදී  ඇති සෙයකි....



Picture source : http://www.artistsforum.org/viewtopic.php?f=4&t=2108065Accessed on 05th of August 2011 15.16 [Online]

චතුර....

Wednesday, August 3, 2011

සිරිමතී....


"අම්මේ මගේ කකුල් රිදෙනවා "පුංචි සහන් නගන මැසිවිල්ල නිසාවෙන් සිරිමතී දරුවාට කිසිත් නොකියා දරුවාව වඩා ගෙන උරෙහි තිබූ බෑඅගයද අනෙක් උරයට දමාගෙන බස් නවතුම කරා එන්නට පිටත් වූවාය.පෙරපාසල් වියේ යන දරුවෙක් වූවත් උසුලන දුක් කන්දරාව නිසාදෝ ඇයට දරුවාගේ බරක් නොදැනුනි. මහත්තයා "මහත්තයා මීගොඩට යන බස් නවත්තන්නේ කොහෙද?"ඇය තමන් මෙන් බොරැල්ල දෙසට ගමන් කරමින් සිටි තලතුනා පෙනුමැති මහත්මයෙකුගෙන් විමසා සිටියාය."ඔහොම යන්න , ගියාම උමං මාර්ගය හම්බ වෙයි ඇතුලෙන් වම් පැත්තට හැරෙන්න  කොටා පාර කියන බෝඩ් එක බලන්න" කරුණාවන්ත බැල්මක් හෙලූ එම පුද්ගලයා නැවත හැරී ගමන් කරන්නට විය. එතුමාට පින්සිද්ධ වෙන්න ඕනේ. අද දවසට මට එකම එක වචනෙකින්වත් කරුණාවෙන් කතා කලේ ඒ මහත්තයා,සිරිමතී ගේ සිත කියයි..

සැමියා හැරගොස් සිටින සිරිමතී තම පාසල් යන දියණියත් පස් හැවිරිදි පුතුත් රැක බලා ගත්තේ වත්තක කිරි කැපීමෙන්ය. දියණිය පාසල් ගොස් එනතුරා සිය කුඩා පුතු අසල පෙරපාසලෙන් පැමිණි පසු ඔහුත් සමඟ කිරිමිදවීමේ කාර්‍යයට සවස දෙක පමණ වනතෙක් හවුල් වන ඇය සවස් වරුව වතු හිමියාගේ නිවසේ වැඩ පලට උදව් වන්නීය.සහන්ට හදිසියේම සහලවල උණ ගත් නිසාවෙන් අසල්වැසි කාන්ති කියා සිටියේ "නංගියේ මොන උණක්ද දන්නේ නෑනේ අනේ ඉක්මනට ළමා රෝහලට අරන් පලයන්"  කියාය. උදේ රැයින්ම අවදිව සිය කිරිකට්ටියේ වැඩ නිමකළ ඇය සිය දියණියද පාසලට ඇරලවා වතු හිමි වික්ටර් මහත්මාගේ නිවසට ගියේ ඇයට සවස වඩට ඒමට නොහැකි වේ යයි පැවසීමටය. වික්ටර් මහතා නම්  දරු දෙදෙනා කෙරේ අනුකම්පා කරන නිසාවෙන් ඇයට කුමක් වත් කියනු නැතැයි ඇය සිතුවාය. ඇය යනවිට වික්ටර් මහතා නිවසේ සිටියේ නැත. සිටියේ වික්ටර් මහතාගේ නෝනාය. "නෝනා මේ පොඩි එකාට සනීප නෑ මම මේ  නෝනා වාට්ටුවටවත් ගෙනිහින් බලන්න කියලා" ඇය සිය කාරණාව නෝනා ඉදිරියේ දිග හැරියාය. "අනේ මංද උඹලට පිච්චිය නැති උනාට  යන්න ඕනේ කොළඹ රටේ " නෝනා ගත් කටටම එසේ කීවාය, එමලින් දැන් වයසක එකී , ඒකි කෝමද මේ වැඩ ටික තනියම කර ගන්නේ..? නෝනා තවත් ගෝරනාඩුවය. "අනේ නෝනො එහෙම කියන්න එපා , මට ඉන්නේ ඉතින් මුන් දෙන්න විතරනේ, කාන්ති අක්කා කිරි ටික අකුලලා  ගෙනත් දෙයි " කඳුළු පිරුණ දෙනෙතින් බැගෑපත්ව කීවාය. "මම දන්නේ නෑ ඉක්මනට වරෙන් හවස් වෙන්න කලින් " ඇය නෝනාගේ ස්වරය තවත් ටිකකින් "උඹ යන්න ඕනේ නෑ"කීමට කලියෙන් ඉක්මන් ගමනින් පිටත් වූවාය.

"දඩාස්" කොහෙ බලාගෙනද ගෑනියේ යන්නේ..? තව ටිකෙන් මගේ අම්බ්‍රෙල්ල එකත් කැඩෙනවා.." ලස්සන නෝනා කෙනෙකු රලු වචන වලින් නැවතත් ඇයට දමා ගැසුවාය. අනේ නෝනා මට සමා වෙන්න මම වෙන කල්පනාවක ආවේ නැවතත් ඇය උරුම බැගෑපත් ස්වරයෙන් කීවාය සිරිමතීගේ ඉහේ සිට දෙපතුලටම කෝපාවිෂ්ඨ බැල්මක් හෙළු ඇය මොහොතකදු තම ගමන පමා නොවීමට ඉඩ නොදී  යන්නට ගියාය. බස් නැවතුමට එන තෙක්ද ඇයට සිහි වූයේ රෝහලේදීත් "තමන්ගේ දරුවා මෙහෙමද බලා ගන්නේ , තමන්ගේ දරුවා මීට වඩා පරිස්සමෙන් බලාගත්තොත් හොඳයි කියා දොස්තර මහත්වරුන්ද ඇයට දොස් නැගූ ආකාරයයි".

"අසරණ මම වෙන මොනවා කරන්නද දෙයියනේ..?" නැවතත් ඇය සුසුමක් හෙලමින් බසයක්  ඒදැයි බැලුවාය.. බසයකට මඟ බලමින් උන්නද නැවත කල්පනා ලෝකයේ සිටි ඇයගේ සිතුවිලි දැහැන  බිඳුනේ  අසල නැවතුනු බසයේ කොන්දොස්තරගේ හඬිනි. රාජගිරිය , බත්තරමුල්ල මාලඹේ අතුරුගිරිය මීගොඩ මීගොඩ  මීගොඩ ..බසයට නැඟුන ඇය හෙමින් හෙමින් බසයේ ඉදිරියට ගියාය, සමහරු දරුවාත් කර පින්නාගෙන සිටින ඇය දුටු විට ඉවත බලා ගත්තෝය, සමහරු  නිඳි කිරා වැටුනෝය, සමහරු මේ මොන මල කරදරයක්ද කියා මෙන් ඔරවා බැලුවෝය, කමක් නෑ මට මේ දුර ආවනම් දරුවත් අරන් හිටගෙන යන්න බැරි කමක් නෑ ඇගේ සිත ඇයටම කියයි. "ඔය දරුවත් එක්ක ඉන්න අක්කට කවුරු හරි සීට් එකක් දෙන්න" , කොන්දොස්තර බසයේ පිටුපස සිට මොර දුන්නත් සිරිමතීට අසුනක් පිරි නමන්නට කෙනෙක් ඉදිරිපත් වූයේ නැත. අවසානයේ බසයේ ඉදිරිපස අසුනකට වන්නට හිඳගෙන සිටි තරුණ මහතෙක් කාරුණික සිනහවක් පාමින් ඇයට අසුන පිරි නැමුවේය.

ටිකට්ස් ටිකට්ස් නැවතත් කොන්දොස්තර හඬ තලයි. බසය ටික දුරක් ගිය පසු නින්ඳේ හුන් සහන් අවදි විය, "අම්මේ මට ඕක් වගේ" වේදනා බර මුහුණින් දරුවා කීවේය , දෙයියනේ මම සිලි උරයක්වත් දාගෙන ආවේ නෑනේ, ඇය නැවතත් සැක හර දැන ගැනීමට සිය මල්ලට අතදා බැලුවාය,එකදු සිලි උරයක් නැත. අසුනේ අනෙක් පස හිඳසිටියේ තරුණ ගැහැනු ළමයෙකි. ඇයට සිරිමතී පිළිබඳ වගක්වත් නැත , කනේ ඉයර් ෆෝනයක් ගසා ගෙන කවුළුවෙන් ඉවතබලා  සිටි ඇය තමා දෙස හැරී බැලූ එකම වතාව වූයේ නින්දේ සිටි සහන්ගේ පය ඇයගේ ඇඟේ වැදුන අවස්ථාවයි. "නෝනා දරුවට වමනේ යන්න එනවලු, මට පොඩ්ඩක් වීදුරුව අයින දෙනවද නෝනා ළමයට වමනේ කරවන්න", දෙවරක්ම මෙසේ පැවසූ නමුත් යුවතිය වැරදීමකින්වත් සිරිමතී දෙස නොබැලුවාය, ඇය තවමත් සංගීතයට හෝ රේඩියෝවට කන් දෙමින් කවුළුවෙන් ඉවත බලා සිටියි. සිරිමතී දෙස බලා සිටි පිටිපස අසුනේ විශ්‍රාම ව සිටින ගුරුමෑණියක් යයි සිතිය හැකි වයසක කාන්තාව තරුණ ගැහැණු ළමයාගේ උරහිසට අත තැබුවාය. එසැණින් පියවි ලොවට පැමිණි තරුණ යුවතිය ඒදෙස හැරී බැලුවාය , එසැනින් සිරිමතී, "නෝනා පොඩ්ඩක් මට වීදුරුව අයින දෙනවද දරුවට වමනේ යන්න වගේ".. යයි නැවතත් කීවාය. අහංකාර පෙනුමකින් සිටි තරුණිය මුහුණට සිනාවක් නංවාගෙන "එන්න එන්න මට ඔයා කතා කරනවා ඇහුනේ නෑනේ" කියා සිනහ මුසු මුහුණින් අසුනේ තම ස්ථානයට සිරිමතීට ඒමට අයගේ මල්ලද ඔසවාගෙන සිරිමතීට උදවු කළාය. සිරිමතියගේ මුවඟටද අහිංසක සිනහවක් නැඟුනි. අසුනේ තැන් මාරු කළද සහන්ට වමනය ගියේ නැත. මීගොඩින් බසයෙන්බැස ගත් සිරිමතී සිය කුඩා නිවස්නය කරා අලස ගමනින් පියමන් කළේ  වික්ටර්මහතාගේ නෝනාගෙන් හවස් වරුවට හවසට අසන්නට වන දෝස් මුරයෙන් ගැලවෙන්නේ කෙසේදැයි සිතමින්ය....

Picture source : http://snarkernackle.blogspot.com/2006_03_01_archive.html Accessed on 03rd July 16.00 [Online]

චතුර....